Łańcuch dobra składający się z 68 889 skarpetek

Łańcuch dobra składający się z 68 889 skarpetek

Otrzymaliśmy certyfikat potwierdzający udział w Ogólnopolskim Happeningu „Przywitaj wiosnę w kolorowych skarpetkach” zorganizowanym już po raz trzeci przez Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Zielonej Górze, Radę Studentów z Niepełnosprawnościami Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz Pedagogiczną Bibliotekę Wojewódzką im. Marii Grzegorzewskiej w Zielonej Górze.

Cieszymy się, że znaleźliśmy się wśród 247 szkół/placówek/instytucji działających w 10 województwach, które włączyły się do akcji i razem z dziećmi i nauczycielami ze Szkoły Podstawowej w Jeleniewie oraz z suwalskich szkół i przedszkoli: Szkoły Podstawowej nr 7, Przedszkola Niepublicznego „Koszałkowo”, Przedszkola Niepublicznego z Oddziałami Integracyjnymi “Słoneczko” stworzyliśmy 26-metrowy łańcuch, na którym zawisły 104 kolorowe skarpetki. Cieszymy się również, że staliśmy się szczęśliwymi posiadaczami jednego z trzech voucherów na bezpłatne szkolenia/ warsztaty, które zostały wylosowane wśród uczestników akcji.

Dziękujemy wszystkim zaprzyjaźnionym szkołom i przedszkolom za udział w tym ważnym przedsięwzięciu. To dzięki Państwa zaangażowaniu, rozmowom prowadzonym z dziećmi na temat społecznego funkcjonowania i potrzeb osób z zespołem Downa przyczyniliśmy się do zwiększenia świadomości społecznej, a każda wykonana przez nas skarpetka stała się symbolem nie tylko radości i wspólnej zabawy, lecz przede wszystkim gestem solidarności  z osobami z zespołem Downa i ich opiekunami. Wierzymy, że symboliczne skarpetki mogą w przyszłości zmienić jakość życia osób z tą chorobą genetyczną. Zapraszamy do celebracji tego święta za rok, a tymczasem dzielimy się wierszem napisanym specjalnie na tę okazję przez p. Annę Kropiewnicką z Przedszkola Niepublicznego „Koszałkowo” w Suwałkach. Niech przypomina nam o istocie święta.

Anna Kropiewnicka

Dzień Kolorowej Skarpetki

Pomieszały się skarpetki,

lecz to już nie po raz pierwszy.

Kolorowe, w paski, ciapki,

iść na spacer każda spieszy.

W dal wędrują pewnym krokiem

po chodnikach, ścieżkach, drogach.

Nie pilnują swojej pary,

różne są na obu nogach.

– Dokąd idą tak ? – spytacie,

na przechodniów nie zważając.

Chcą pokazać, że co roku

swoje święto także mają.

A co święto to oznacza,

one zaraz ci powiedzą.

– Tolerancja i szacunek

najważniejsze są, kolego.

Każdy inny jest, rzecz jasna,

każdy lubi co innego.

Lecz pomimo różnic wielu,

równe prawa są każdego.

 

oprac. Zyta Boćwińska